28 febr
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
02 Maart 2014 | Spanje, Benidorm
28 febr.
Na de bad, ontbijt en koffie een uurtje gewandeld. Via Kim hadden we ons opgegeven voor een gezamenlijke Paella maaltijd hier op de camping. Ter plekke bereid door Spaanse koks. De lokatie bevindt zich vlak achter ons huisje, op wat ooit een tennisbaan is geweest en waar al voorbereidingen aan de gang zijn om kampeerplaatsen in te richten. Gisteren waren de 3 campers die er al een plaatsje hadden verdwenen en werden er tafels, stoelen, koelkasten, een geluisdsinstallatie en een bar aangevoerd. We waren er van uitgegaan dat de maaltijd aan het eind van de middag zou plaatsvinden en hadden net de lunch naar binnen gewerkt, toen er enige bedrijvigheid ontstond op de beschreven lokatie. Er stroomden steeds meer mensen toe en we kregen het idee, dat het toch beter was geweest om ons eerder op de hoogte te stellen van de etenstijd. Met het geïmproviseerde aanmeldingskaartje begaven we ons naar de rij wachtenden. Ons kaartje werd aan de kritische blik van 3 controleurs onderworpen en gelukkig was er 1 bij die het goedkeurde. Er bleken 214 mensen zich aangemeld te hebben. 3 koks werkten zich in het zweet aan een soort platte wok met een diameter van ca 2 meter, die boven een houtvuur op temperatuur werd gehouden. Het blijkt een soort traditie te zijn hier op de camping om het winterseizoen op deze feestelijke wijze af te sluiten. Aan de bar werd een welkomstglas champagne verstrekt. Gelukkig was er een ander stel uit Uitgeest aanwezig, zodat we aan hun tafel aan konden schuiven. Wme werden welkom geheten door ene Chris die ene Jan verving die (menen wij opgevangen te hebben) door ziekte en/of was verhinderd. Het Cap Blanchkoor gaf een paar nummers weg en vervolgens kon iedereen een bord paella halen bij de koks. Smaakte heerlijk trouwens. Er bleven aan het eind nog ca 10 borden over. Maar door onze pas genuttigde lunch kregen wij niets meer van naar binnen. Gelukkig konden we weer wat calorieën verbruiken tijdens het nu volgende dans intermezzo. Daarna een slotwoord en het afscheidsnummer van het Cap Blanchkoor. Chris vroeg nog even of de oom van Kim de volgende ochtend zich om 10.15 u ter plekke wilde vervoegen om alle benodigde attributen weer af te voeren en op te bergen. Gelukkig was in de loop van de middag de koude wind gaan liggen en brak een zwak zonnetje door, zodat het feest in alle opzichten geslaagd mag worden genoemd!
Na de bad, ontbijt en koffie een uurtje gewandeld. Via Kim hadden we ons opgegeven voor een gezamenlijke Paella maaltijd hier op de camping. Ter plekke bereid door Spaanse koks. De lokatie bevindt zich vlak achter ons huisje, op wat ooit een tennisbaan is geweest en waar al voorbereidingen aan de gang zijn om kampeerplaatsen in te richten. Gisteren waren de 3 campers die er al een plaatsje hadden verdwenen en werden er tafels, stoelen, koelkasten, een geluisdsinstallatie en een bar aangevoerd. We waren er van uitgegaan dat de maaltijd aan het eind van de middag zou plaatsvinden en hadden net de lunch naar binnen gewerkt, toen er enige bedrijvigheid ontstond op de beschreven lokatie. Er stroomden steeds meer mensen toe en we kregen het idee, dat het toch beter was geweest om ons eerder op de hoogte te stellen van de etenstijd. Met het geïmproviseerde aanmeldingskaartje begaven we ons naar de rij wachtenden. Ons kaartje werd aan de kritische blik van 3 controleurs onderworpen en gelukkig was er 1 bij die het goedkeurde. Er bleken 214 mensen zich aangemeld te hebben. 3 koks werkten zich in het zweet aan een soort platte wok met een diameter van ca 2 meter, die boven een houtvuur op temperatuur werd gehouden. Het blijkt een soort traditie te zijn hier op de camping om het winterseizoen op deze feestelijke wijze af te sluiten. Aan de bar werd een welkomstglas champagne verstrekt. Gelukkig was er een ander stel uit Uitgeest aanwezig, zodat we aan hun tafel aan konden schuiven. Wme werden welkom geheten door ene Chris die ene Jan verving die (menen wij opgevangen te hebben) door ziekte en/of was verhinderd. Het Cap Blanchkoor gaf een paar nummers weg en vervolgens kon iedereen een bord paella halen bij de koks. Smaakte heerlijk trouwens. Er bleven aan het eind nog ca 10 borden over. Maar door onze pas genuttigde lunch kregen wij niets meer van naar binnen. Gelukkig konden we weer wat calorieën verbruiken tijdens het nu volgende dans intermezzo. Daarna een slotwoord en het afscheidsnummer van het Cap Blanchkoor. Chris vroeg nog even of de oom van Kim de volgende ochtend zich om 10.15 u ter plekke wilde vervoegen om alle benodigde attributen weer af te voeren en op te bergen. Gelukkig was in de loop van de middag de koude wind gaan liggen en brak een zwak zonnetje door, zodat het feest in alle opzichten geslaagd mag worden genoemd!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
